Dnes si pøipomeneme hudebního skladatele, dirigenta, pedagoga a publicistu, Jaroslava Køièku, nar. 27. srpna 1882 v Kelèi (zemøel 23.1.1969 v Praze).
Hudbu studoval na pra¾ské konzervatoøi, kde byl ¾ákem Karla Knittla a Karla Steckera. Tam se také seznámil s Vítìzslavem Novákem. Studium hudby ukonèil jednoroèním pobytem v Berlínì a poté ¾il tøi roky v Rusku, kde propagoval èeskou hudbu. Zalo¾il tam také symfonický orchestr, který dirigoval a psal do místních novin novinky z èeského hudebního svìta. V r. 1909 se vrátil do Prahy a stal se sbormistrem Hlaholu, kde provádìl zejména díla Janáèka, Nováka a Jeremiá¹e. V pozdìj¹ích letech byl jmenován profesorem skladby na pra¾ské konzervatoøi a v dobì okupace se stal dokonce jejím rektorem. Po roce 1945 se pak u¾ vìnoval pouze kompozici.
Ve své skladatelské èinnosti obsáhl témìø v¹echny hudební ¾ánry od písní, filmové hudby, oper pro dìti, symfonií, oper a¾ po instruktivní skladby pro mladé klavíristy. Vydal nìkolik popularizaèních a informaèních publikací. Témìø na sklonku svého ¾ivota byl jmenován zaslou¾ilým umìlcem.