Josef Wenzig, nar. 18. ledna 1807 v Praze (zemøel 28.8.1976 v Turnovì) byl pedagog, pøevá¾nì nìmecky pí¹ící spisovatel a libretista. Byl autorem libret k operám Bedøicha Smetany Dalibor a Libu¹e.
Po studiích byl vychovatelem v bohatých rodinách, kde se seznámil s osobnostmi èeského kulturního a spoleèenského ¾ivota. V r. 1833 nastoupil jako profesor na pra¾skou reálku, kde byl 16 let.
V r. 1853 byl jmenován øeditelem èeských ¹kol reálných. V r. 1861 byl zvolen do Èeského zemského snìmu za okres královéhradecký a nechanický a spolu s dal¹ími poslanci prosadil zákon o jazykové rovnoprávnosti na ¹kolách ni¾¹ích a støedních. V r. 1868 patøil mezi 81 signatáøù, kteøí odmítli centralistické smìøování státu a hájili èeské státní právo. Josef Wenzig byl èlenem pra¾ského zastupitelstva a jeho ¹kolské komise.
Po odchodu do penze ode¹el ze v¹ech funkcí. Závìr ¾ivota ¾il v Turnovì, ale po smrti byl pøevezen do Prahy, kde byl pohøben.
Kromì pedagogické a politické èinnosti napsal øadu divadelních her (Timoleon, Koruna, Doktorka medicinae, Náhody, nehody, hody aj.) a operních libret, pøevá¾nì ke Smetanovým operám. Na konci 50. let 19. století vy¹ly dvì unikátní výpravnì ilustrované Wenzigovy knihy o Praze a Èechách.
Kromì psaní byl i pøekladatelem a to pøevá¾nì do nìmèiny a napsal také nìkolik nìmecky psaných studií o èeské literatuøe.
Jen pro zajímavost - jméno Josefa Wenziga bylo umístìno pod okny Národního muzea v Praze spolu s dal¹ími dvaasedmdesáti jmény èeské historie.