Pøipomeneme si dal¹ího èeského malíøe, který v¹ak umøel velmi mlád, ve vìku 33 let. Dne 25. dubna 1887 se v Pacovì narodil Jan Autengruber (zemøel 15.7.1920 v Praze).
Dìtství zøejmì nemìl pøíli¹ ¹»astné, nebo» mu brzy zemøel otec a tak se matka se dvìma chlapci odstìhovala do Èeských Budìjovic. Pøesto vystudoval gymnázium a Vysokou ¹kolu umìleckoprùmyslovou. Na studiích se setkal s pozdìj¹ími známými umìlci jako byl Oldøich Bla¾íèek, Josef Lada, Josef Èapek, Jan Kojan a dal¹í. Po dvou letech studií ode¹el na Akademii výtvarných umìní v Mnichovì. Byl velmi dobrým ¾ákem a získal dvakrát výroèní cenu Akademie. Dostal se tak do povìdomí nìmecké veøejnosti. Zúèastòoval se výstav a to jak v Nìmecku, tak i v Èechách. V Nìmecku byl kritikou pøijat velmi pøíznivì, zatímco v Èechách velmi zdr¾enlivì. V r. 1913 získal Klaarovo stipendium a odjel do Itálie.
V dobì války se chtìl vyhnout narukování na frontu a proto zaèal na Akademii v Mnichovì studovat restaurování. Tím si v¹ak pøíli¹ nepomohl, proto¾e získal pouze odklad a na vojenskou slu¾bu musel nastoupit v Jindøichovì Hradci. Po skonèení války se usadil v Praze a pøihlásil se na studium dìjin umìní a francouz¹tiny. V r. 1920 onemocnìl ¹panìlskou chøipkou a poté tì¾kým zápalem plic, kterému podlehl.
Národní galerie v Praze uspoøádala v r. 2002 výstavu dìl Jana Autengrubera s reprezentativním katalogem. V r. 2009 také Západoèeská galerie v Plzni uspoøádala retrospektivu jeho díla.